Hoogbouw roept voor bepaalde Belgen nog steeds het beeld op van grijze, inspiratieloze woontorens uit de jaren ’60 en ’70 van de vorige eeuw. Terwijl de rest van Europa en de wereld kwalitatieve en moderne hoogbouw steeds meer omarmen, blijven we in België grotendeels ter plaatse trappelen.
Dat in de media al vele jaren vooral een uitgesproken negatief discours opgehangen wordt rond elk aangekondigd hoogbouwproject, resulteert veelal in eenzijdige en soms subjectieve berichtgeving. In een tijd echter waarin de druk op onze steden voortdurend toeneemt en we voor grote ruimtelijke uitdagingen staan, is het noodzakelijk om de soms diepgewortelde vooroordelen en scepsis tegen hoogbouw los te laten. Recente hoogbouwprojecten in onze steden en aan onze Belgische kust bewijzen dat er wel degelijk een gezond evenwicht mogelijk is en dat kwalitatieve hoogbouw dus een positieve katalysator kan zijn voor mens en stad.
“ Hoogbouw zorgt voor zowel een esthetische als economische ontwikkeling van een regio. Daarnaast zijn iconische woontorens de nieuwe landmarks, die niet alleen de skyline sieren, maar ook een gevoel van trots en identiteit geven aan een moderne en dynamische stad. ”
OOIT WAS VLAANDEREN HET EPICENTRUM VAN HOOGBOUW IN DE WERELD
In de middeleeuwen was Vlaanderen één van de meest welvarende regio’s ter wereld. Die rijkdom kwam niet alleen tot uiting in de bloeiende handel en nijverheid, maar ook in de indrukwekkende architectuur. Terwijl andere delen van de wereld vooral horizontaal bouwden, keek Vlaanderen letterlijk omhoog. Vlaamse steden zoals Brugge, Gent en Antwerpen stonden toen bekend om hun indrukwekkende hoogbouw, die destijds ongeëvenaard was en symbool stond voor de toekomst en de vooruitgang. De indrukwekkende kathedralen, kerktorens en belforten die in de middeleeuwen in Vlaanderen verrezen, waren niet zomaar bouwwerken, ze waren iconen van stedelijke trots en welvaart. Dat veel van die torens, belforten en imposante kerken nog steeds overeind staan, herinnert ons eraan dat Vlaanderen ooit het epicentrum was van architecturale ambitie en innovatie, en dat het lef om hoog te bouwen toen al diep verankerd zat in onze regio.
WE MOETEN HET HOOGBOUWTRAUMA VAN DE JAREN ‘60 EN ‘70 DURVEN LOSLATEN EN POSITIEF VOORUITKIJKEN
Het wantrouwen dat sommige Belgen hebben tegenover hoogbouw vindt grotendeels zijn oorsprong in de bouwprojecten van de jaren ‘60 en ‘70. Tijdens deze periode, gekenmerkt door snelle urbanisatie en bevolkingsgroei, was hoogbouw vooral geassocieerd met sociale woningbouw. De woontorens die toen verrezen, werden vaak gebouwd met beperkte middelen en hadden een functioneel en inspiratieloos ontwerp. Veel van deze projecten waren bovendien slecht ingepland en stonden niet in relatie tot hun omgeving, wat leidde tot problemen zoals isolatie, verval en criminaliteit. Deze ervaring heeft gezorgd voor een decennialang stigma. Hoogbouw stond in die periode voor anonimiteit, een gebrek aan gemeenschapsgevoel en sociale achteruitgang. Dat collectieve geheugen heeft de publieke opinie in België sterk gekleurd. Ook in de afgelopen jaren bleef de mainstreammedia een niet te onderschatten rol spelen in het versterken van de negatieve beeldvorming rond hoogbouw. Elk nieuw project werd onder een vergrootglas gelegd, waarbij de focus vooral lag op potentiële problemen. Ook vandaag de dag is het niet ongewoon dat de media krantenkoppen publiceert over ‘megalomane projecten’ en de ‘verstedelijking van Vlaanderen’, waarmee hoogbouw vaak wordt afgeschilderd als een bedreiging. Dat hierbij vooral een kleine groep van tegenstanders het woord voert, zorgt voor een subjectieve beeldvorming. De stem van architecten, ontwikkelaars en voorstanders krijgt immers weinig tot geen ruimte. Ook op sociale media ligt de nadruk vooral op protest met discussies die vaak uitmonden in polariserende standpunten van een kleine minderheid.
HET ENORME VERKOOPSUCCES VAN RECENT GEREALISEERDE HOOGBOUWPROJECTEN BEWIJST DAT KWALITATIEVE NIEUWE WOONTORENS BIJZONDER GELIEFD ZIJN BIJ HET BREDE PUBLIEK
Deze toegenomen interesse is niet verwonderlijk, aangezien moderne hoogbouw tal van voordelen biedt voor zowel de mens als de stad. Voor de stad, maar ook bijvoorbeeld voor onze prachtige Belgische kust, biedt hoogbouw een oplossing voor de steeds schaarser wordende ruimte. Door de verticale ontwikkeling wordt de beschikbare grond veel efficiënter benut, wat ruimte vrijmaakt voor meer groen met parken en recreatiemogelijkheden wat op zijn beurt bijdraagt aan een aangenamere leefomgeving. Bovendien zorgt hoogbouw voor zowel een esthetische als economische ontwikkeling van een regio. Iconische woontorens zijn de nieuwe landmarks, die niet alleen de skyline sieren, maar ook een gevoel van trots en identiteit geven aan een moderne en dynamische stad. Ze trekken nieuwe bewoners, toeristen en investeerders aan, wat leidt tot een positieve economische impuls die zorgt voor meer welvaart. Voor bewoners betekent wonen in een moderne woontoren in veel gevallen genieten van een spectaculair uitzicht en een gevoel van ruimte en exclusiviteit. Heel wat nieuwe woontorens zijn ook voorzien van gezamenlijke daktuinen, een fitnessruimte of een adembenemend restaurant op de hoogste verdieping. Door hun doordachte en efficiënte indeling omvatten moderne woontorens appartementen in een brede range van prijsklassen, waardoor ze aantrekkelijk zijn voor zowel jonge professionals, gezinnen en senioren.